Handwerkbeurs, Halloween, herfst en meer

Handwerkbeurs
Rond tien uur stonden we op het metroperron op weg naar Ahoy. In de metro vertelde mama, dat er bij een hele goede vriend van hun twee hersentumoren zijn ontdekt. Eén ervan is operabel, de ander niet. Dat zette wel een domper opdeze dag. Aan de andere kant kan de beurs misschien even onze zinnen verzetten. We lopen lekker rond, kijken her en der en kopen af en toe eens wat. Terwijl ik in een bak met stoffen aan het kijken was voor een stofje voor mijn Sintquilt werd ik aangesproken door een mevrouw. "Heeft u niet onlangs in de Libelle gestaan?" Via de Libelle en mijn blog werd ik zomaar herkend op de beurs. Meteen DD erbij geroepen om voor te stellen. Toch leuk, dit soort contacten!
Wat ik heb gekocht hou ik nog even geheim...

Rond kwart over elf zakken we neer op een terrasje waar Joke en Lida al zaten (en nog twee dames, maar daar ben ik de namen weer van evrgeten :(). Even kletsen en een kopje koffie. Ik blijf het toch heel bijzonder vinden, dat je zulke leuke contact op kunt doen via quilten en internet!

Ik kwam ook Liesbeth nog even tegen, maar ik was zo moe, dat er bij mij helaas niet veel meer af kon als: "Leuk je even te zien!". Sorry Liesbeth, volgende keer beter...

Tijdens de beurs werd mama gebeld. Bij die vriend was de dag ervoor ook longkanker vastgesteld... We gaan naar huis. Het is goed geweest.

Halloween
Bij ons voor de deur waren de voorbereidingen voor het Halloweenfeest voor de kleintjes in volle gang. Er werden spookjes geknutseld en er hingen heksenhoeden tussen de bomen. Dat vond ik echt een geweldig gezicht. Zeg nou zelf:

's Avonds hadden DH en ik Halloweenfeest bij zijn salsadansschool. Daar moesten we natuurlijk verkleed naar toe. Vlak voor vertrek wilde onze buurjongen wel even een foto van ons samen maken. En lachen is natuurlijk niet toegestaan tijdens Halloween...

Herfst

Aan het begin van de middag ben ik even op de fiets gestapt. Even naar buiten, even in beweging en genieten van de prachtige herfstkleuren.
De bomen, die nu zo mooi van kleur veranderen en het blad verliezen. De struiken natuurlijk ook. Je ruikt de lucht van de rottende bladeren, die dit seizoen toch wel heel specifiek maakt.

Onderweg zie ik nog zwanen in de sloot. Ik moet een beetje lachen om het geluid dat ze maken terwijl ze lekkere hapjes uit het water filteren. Het is verder zò stil op het fietspad, dat dit echt op valt.

Wat ik ook mooi vind, zijn de gevallen bladeren. Zo'n heel kleurig dek op het gras, soms ook in de sloot. Ja, de winter gaat er weer aan komen.

Hoe ik ook gezocht heb, in de natuur kon ik nergens kaboutertjes ontdekken. Terwijl dit toch het seizoen bij uitstek is voor deze kleine wezentjes. Gelukkig heb ik er thuis nog eentje zitten. Lekker rustig onder de paddestoelen.

Vol verwachting klopt mijn hart...

Zin in quilten

Eindelijk kreeg ik weer eens zin om iets op quiltgebied te ondernemen. De vraag was alleen, wat? Al jaren neem ik me voor een Sinterklaasquiltje te maken, maar dat is er nog steeds niet van gekomen. De bestaande patroontjes, hoe leuk ook, waren niet wat ik zocht. Tot ik gisteren opeens een idee kreeg... ik zal jullie een klein voorproefje laten zien:

Morgen DS naar het ziekenhuis
Twee jaar geleden heeft DS de bloedvaatjes in zijn rechter neusgat dicht laten branden. Dit was zo pijnlijk, dat hij bedankte voor het dicht branden van de bloedvaatjes in zijn linker neusgat. Maar de laatste tijd heeft hij weer regelmatig last van bloedneuzen (linker neusgat...), dus gaat hij die toch morgen maar even laten behandelen.

Handwerkbeurs in Ahoy

Zaterdag ga ik samen met DD en mijn mams naar de Handwerkbeurs. Dat is op zich al iets om naar uit te kijken. Maar we spreken daar ook af met Joke en Lida. En dat vinden we helemaal SUPER!! DD heeft Joke nog nooit ontmoet, maar ze zijn beiden zeer in elkaar geïnteresseerd.

Ik hoop, dat ik kan slagen voor Sinerklaasstof. Bestaat dat eigenlijk? En ik wil nog wol kopen voor een leuke baret die ik heb gezien en misschien nog iets van Zpagetti of katoen... Kortom, wensen genoeg!

Haken

Ondertussen haak ik rustig door: koekjes, granny squares, sterretjes, pompoentjes.... wordt vervolgd.

Wat een dag, wat een dag

Verslag van vandaag
Vanochtend waren we (DD, mijn moeder en ik) al om kwart over acht in het ziekenhuis. Het was even wachten tot we voor de eerste keer binnen werden geroepen. Aangezien het plekje boven haar lip zo pontificaal in het gezicht zit, wilde de behandelend arts zo zuinig mogelijk weg snijden. De twee aan de zijkant van haar hoofd zijn dan minder nadrukkelijk aanwezig, omdat daar haar haren toch wel weer overheen gaan groeien. Om DD zoveel mogelijk te sparen kreeg ze nog een diazepam en een "tandartsverdoving" aan de binnenkant van haar lip. Dat moest twintig minuten intrekken en toen werden de plekjes verwijderd.

Dan is het wachten op de uitslag. Na de lunch kregen we te horen, dat van alle drie de plekjes de snijranden nog niet schoon waren. Shit! Dat is een streep door de rekening! Je weet, dat dit kan gebeuren, maar je hoopt toch altijd op een goede eerste ronde.

Na de tweede ronde kregen we te horen, dat het dit keer wèl goed gelukt was. Ze zouden DD zo komen halen om te hechten. Ik bel alvast naar huis met het goede nieuws en meld dat het nog wel een uurtje zal duren eer we klaar zijn. Niets was minder waar, alleen al met het plekje boven haar lip zijn ze ruim een uur bezig geweest met hechten. Daarna nog ruim een half uur voor de twee plekjes aan de zijkant en dan moet alles nog verbonden worden... Om vijf uur liepen we het ziekenhuis uit. Volledig uitgewoond!

De behandelend arts komt oorspronkelijk uit Duitsland en dat is aan zijn accent nog goed te horen. Hij heeft het meestal niet over schimmels bijvoorbeeld maar over paddesjtoelen...

Paddestoelen
Al surfend op internet kwam ik van de week bij haar paddestoelen tegen om te haken! Zowel grotere als kleintjes. Ik vond ze zò leuk, dat ik meteen ben gaan haken. Eerst de grotere met haaknaald 3, toen een kleintje en toen nog zo'n  grotere met haaknaald 2,5. Zo had ik in een klein avondje haken een paddesjtoelenfamilie gehaakt! Zijn ze niet leuk?

Genieten
Zaterdagochtend heb ik weer eens even een lekkere cappuccino gemaakt. Het is een ware smaaksensatie, maar zeg nou zelf, in zo'n dubbelwandig glas is het toch ook een lust voor het oog?

Mijn ingezonden brief in Libelle #43

Mijn dappere dochter
Eigenlijk weten we het al een paar jaar. Het haar van onze mooie dochter van twintig zal eraf moeten. Voor de behandeling van haar huidkanker. We proberen het moment van kaal scheren voor ons uit te schuiven, maar na de dertiende operatie adviseert de chirurg om toch serieus na te denken over het kaal scheren van haar hoofd en het behandelen van haar gehele hoofdhuid. 

Lotte komt al snel tot de conclusie, dat de tijd er rijp voor is, maar zit met veel vragen waar ik ook geen antwoord op heb. Ik ga meteen zoeken op internet en pleeg wat telefoontjes. Na een paar dagen weten we al veel meer en zitten we al gauw in het Roparuncentrum bij de haarwerkstudio. De lieve man, die ons daar helpt, laat Lotte volledig in haar waarde. We zoeken nog twee buff's (hoofddoekjes) uit, zodat ze alvast wat kan wennen als ze geen zin heeft in een pruik.

Dan stort ze even in en huilt dikke tranen. Dat mag, meisje! Je bent zó sterk, zó moedig. Het is een beladen middag, maar ook een hele mooie.

Ik maak staartjes van Lotte's haar, voor de stichting Puik voor elkaar. De verpleegkundige knipt de staartjes af met een verbandschaar. Ik schrik van het resultaat en als de verpleegkundige de tondeuse gaat halen, breken bij ons de tranen door. Na afloop mogen we naar een aparte kamer, maar dat wil Lotte niet. "Mam, als ik dit al niet durf, dan lukt het buiten straks helemaal niet!" Wat een dapper kind.

In de weken hierna volgen twee ronden PDT-behandelingen, die niet altijd even pijnloos zijn. Lotte slaat zich er geweldig doorheen. De derde ronde volgt nog, maar we houden goede moed. We zijn er nog niet. Maar mijn dochter kómt er wel!

~.~.~.~.~.~.~

Het vervolg

De derde PDT-behandeling was extreem pijnlijk. Daar denken we liever niet aan terug, maar deze drie behandeling hebben wel veel resultaat gehad. Helaas zijn er twee plekjes in haar haargrens die òf niet mee behandeld zijn òf niet gereageerd hebben. Deze twee plekjes en een plekje boven haar lip worden aanstaande maandag verwijderd.

Haar haar groeit snel en sinds een weekje gaat DD zonder hoofdbedekking naar buiten, mits het niet te koud is!

Libelle
Mijn complimenten aan de tekstschrijvers bij Libelle. Ik had (in twee etappes) een lang verhaal geschreven over DD en de operaties en behandelingen. De tekstschrijvers hebben er deze ingezonden brief van gemaakt. Die behoorlijk ingekort is, maar wel de essentie weer geeft. Ik ben trots op mijn dochter en trots op het feit, dat Libelle het verhaal goed/ontroerend/mooi genoeg vond om te plaatsen èn te belonen met dit mooie kettinkje.

Quilten, breien en haken

Quilten

Alweer enige tijd geleden kocht ik bij het Quiltgebeuren een pakketje stof met een patroontje. Heel simpel, maar precies "ingewikkeld" genoeg voor mijn overspannen brein :). Het duurde even eer ik er aan ging beginnen, maar uiteindelijk toch gestart en afgemaakt. Voor het doorquilten kon ik niet voldoende geduld opbrengen, dus ging ik voor de makkelijke weg: de lange, rechte naden werden op de machine doorgestikt. Uiteindelijk ook nog gekozen voor een diagonaal kruis, omdat het allemaal een behoorlijk kruis was om te dragen. 

De achterkant wilde ik graag maken van knuffelstof, omdat dit quiltje in mijn gedachten en gevoel heel sterk met DD te maken heeft. Ik koos dus voor een flanellen achterkant. De vorm van het litteken van DD's laatste operatie is een S (op haar achterhoofd). Waarvan zij zelf zei: "De S van Superchick." Dat vond ik een goede en dat is meteen de naam van dit quiltje geworden. De afmeting is circa 17x22" (44x58 cm).

Breien

In het ziekenhuis zat een keer een mevrouw een leuke sjaal te breien. Zo leuk! Het zag er erg ingewikkeld uit, maar die mevrouw vertelde dat je met maar zes steken die leuke sjaal kon breien. Eén bol is genoeg. Nou gingen DD en ik toch nog even tussendoor de stad in en daar zag ik zulke wol. Eigenwijs als ik ben, kocht ik twee bollen, ik ben een beetje te lang om een klein sjaaltje om nek te hebben. Van die twee bollen breide ik deze sjaal, ondertussen 270 cm lang! Maar als je 'm om je hals doet, is het zalig dat je zoveel lengte hebt.

Haken

Na de heksjes wilde ik weer eens iets simpels en bekends haken. Dat werden dus weer Granny's. Eerst een roze met paars blok en daarna een gemêleerd blok. Dat gemêleerde garen vind ik zò super. Ik heb er al het fabeldier van gemaakt en ik had nog genoeg over voor een grote Granny. Deze grote Granny's zijn de grote van vier gewone Granny's. Dat vult lekker op, haha.

Honkbal en haken (deel 2)

Honkbal
De finalewedstrijd zou beginnen om 00.00 uur. Rond half één kwam ik m'n bed uit. DS en DH zaten braaf beneden, maar het honkballen was nog niet begonnen, omdat het zo regende. Waarschijnlijk zou het rond drie uur starten. Ik weer naar bed. Wekker om vier uur gezet. Vier uur: nog niet gestart. Weer naar bed. Nu de wekker om vijf uur gezet. Toen ik beneden kwam, lag DH op de bank te slapen, DS was ondertussen naar bed gegaan en vond z'n bed lekkerder dan honkbal kijken, maar de wedstrijd was bezig: derde inning. Nog zes te gaan. Geweldig om te zien! En de uitslag:

Nederland is wereldkampioen honkbal!!!

Haken

Gisterenavond zat ik even op de pc te kijken naar haakpatroontjes. Vind ik toch een geweldig leuk patroontje van een heksje! Ik heb er meteen één gemaakt->

Vanmiddag wilde ik nog even iets voor mezelf doen en bedacht me om nòg zo'n heksje te maken. Ik vind ze zò leuk!! 

Foto spinningclinic

Via Facebook heb ik de hand weten te leggen op de groepsfoto van de spinningclinic. Dit keer sta ik, ondanks mijn lengte, niet helemaal achteraan. Aan de rechterkant op de foto voor het reclamebord van marlies|dekkers (onder de M) sta ik :)

Move against breastcancer met Leontien

Workshop?

Vandaag behoorde ik tot één van de 28 deelnemers aan de workshop spinnen onder leiding van Leontien van Moorsel. De hele spinningruimte was voor deze gelegenheid versierd voor het goede doel. Nadat iedereen zijn/haar spinfiets had ingesteld werden we welkom geheten door iemand van Marlies Dekkers en daarna door Leontien. Leontien vertelde al meteen, dat het geen reguliere workshop zou worden. Daar had ze geen zin in. Nee, ze wilde ons enigszins laten ervaren hoe je je voelt als je moet trainen voor bijvoorbeeld een tijdrit. Kortom, maak je borst maar nat!

Van tevoren had ik me voorgenomen om, no matter what, m'n eigen ding te doen en me niet op te laten jutten door wie dan ook. Tenslotte moest ik daarna ook nog naar huis. Deze middag ben ik er wel achter gekomen, dat spinning niet echt mijn ding is. Misschien stond mijn fiets niet goed ingesteld of was er iets anders aan de hand, maar staand fietsen was nauwelijks mogelijk. Dat deed ik dus maar niet.

Aan alle fietsen hing de goodie bag met daarin in ieder geval het beloofde Marlies Dekkers t-shirt. Daarnaast nog een mooi boekje met een overzicht van collecties die Marlies gemaakt heeft, een gezond hapje en wat folders.... Ondanks dat de maataanduiding op het t-shirt S/M aangaf, was de maat voor mij prima. We zijn met z'n alle op de foto gegaan, maar mijn fototoestel lag natuurlijk in de kleedkamer en op internet heb ik nog niks kunnen vinden. Die volgen hopelijk nog.
Na afloop
Ben ik lekker onder de douche gegaan (vele dames trouwens niet... Vies hè?) en daarna ben ik op m'n gemakje naar de metro gelopen. Van tevoren had ik van alles in gedachten wat ik zou kunnen doen na afloop van de workshop, maar nu wilde ik eigenlijk alleen maar naar huis. Thuis lekker thee gezet en op de bank geploft. Voor mij even helemaal niks meer!

Even iets andersEén van de ondergewaardeerde sporten in Nederland is toch wel honkbal. Nu wil het toeval dat ons Nederlands honkbalteam vanavond in de finale staat tegen Cuba (die zij van de week al een keer verslagen hebben)! Het is een Europees honkbalteam nog niet eerder gelukt om in de finale te komen. En als kers op de taart wordt dit nog live uitgezonden ook: om 23.50 uur op Nederland 1!! Nu maar duimen, dat we nòg meer geschiedenis gaan schrijven.

Wat een prachtige dag!

Ondertussen zou ik er wel aan gewend moeten zijn, dat ik alles gedoseerd moet doen, maar zo'n prachtige dag maakt dat wel heel erg moeilijk. Als de zon zo lekker schijnt, wil ik van alles doen: was ophangen, ramen zemen, auto wassen, boodschappen doen, wandelen, fietsen.... Maar ik kan niet alles. Wat ik wel doe, is op tijd opstaan, wassen, aankleden, ontbijten en dan de was buiten aan de lijn hangen. Daarna ga ik boodschappen doen. Eerst naar winkel L., dan naar winkel B., eigenlijk wil ik ook nog even naar A., maar daar heb ik geen fut meer voor. Ik ga naar huis en ruim alle boodschappen op. Dan is het tijd voor een boterham en een beker melk.

Mooi weer
De zon schijnt zò uitnodigend, dat ik toch nog even naar buiten wil. Ik stap op mijn fiets en op advies van DH neem ik mijn fototoestel mee om herfstplaatjes te schieten. Maar, dat het herfst is, wil nog niet zeggen dat je herfstfoto's kunt maken. Er zit nog heel veel blad aan de bomen en er zijn nog niet zoveel kleuren in de natuur. Soms zie ik wel een mooi plaatje, maar heb ik geen fut om af te stappen en een foto te maken. Totdat ik deze boom zag staan:

Een prachtig plaatje, met de Oude Maas op de achtergrond en de schaduw van de Spijkenisserbrug op de voorgrond.

Eenmaal òp de brug zag ik de schaduw op het water en ik heb geprobeerd dat te vangen met mijn kleine cameraatje. Het is niet helemaal gelukt, maar je ziet vast de bedoeling wel.

In Spijkenisse heb ik een pruik gekocht voor het Halloweendansfeest en witte en zwarte schminck. Daarna heb ik wat door het centrum gewandeld en ben ik (met de fiets) op de metro gestapt. Eén halte eerder uitgestapt dan voor thuis noodzakelijk was, maar ik moest nog ons brood bij de bakker ophalen. Thuis meteen het brood in de vriezer gestopt, de was afgehaald en daarna lekker op de bank: pot thee, wat M&M's, Het kleine huis op de prairie en de laptop. Zo hou ik het wel even uit!

Goed weekend allemaal!

Leuk, leuk, leuk!!

Wat geweldig!
Gisteren kreeg ik een mailtje, dat Joke weer naar Nederland komt en zaterdag 29 oktober een bezoek aan de Handwerkbeurs in Ahoy op het programma heeft staan. Ahoy ligt hier een vijf kilometer van verwijderd, dus eindelijk gaan we elkaar weer eens zien èn kan Joke kennis maken met DD!!!

Nog meer leuk nieuws
Via Marlies Dekkers kon je je inschrijven voor diverse workshops in het kader van Pink Ribbon. Ik heb me opgegeven voor de workshop aanstaande zaterdag in Rotterdam. Kreeg ik gisteren te horen, dat ik mee mag doen aan een workshop spinning onder leiding van Leontien van Moorsel. Ik ben heel nieuwsgierig hoe dat allemaal in z'n werk gaat....

En nòg meer leuk nieuws...

Ja, dat is nog niet alles! Vanmiddag belt de postbode aan. Hij had aangetekende post voor de vrouw des huizes... Spannend. Is het een bubbeltjesenvelop van Libelle... ?????? Wat kan dat nou zijn? Nieuwsgierig maak ik de envelop open, zit er een brief in en een klein pakje. In de brief staat dat mijn stukje in Libelle 43 wordt geplaatst in Welkom Libelle en dat ik als beloning een gouden kettinkje krijg met een prachtig hangertje eraan:  Mooi hè? Ik werd er helemaal stil van. Dus als jullie willen weten wat ik allemaal geschreven heb, kopen dan die Libelle nummer 43! Ik dacht dat dit de nieuwe Libelle is, die morgen uitkomt, maar dat is nummer 42.... Nog één weekje extra wachten.

Breien

De paarse fluwelen col die ik voor DD heb gebreid is af (foto volgt nog). Nu mijn breinaalden nummer 9 weer beschikbaar zijn, ben ik begonnen met een sjaal in luie wijvensteek. Is 'ie niet leuk?

Lay-out blog

Omdat blogspot nog erg nieuw voor mij is, ben ik stukje bij beetje aan het uitvogelen hoe alles werkt en hoe ik het zò kan krijgen zoals ik het hebben wil. Vandaag heb ik een begin gemaakt met de lijst van blogs/sites die ik volg.

Helaas ben ik al mijn oude linkjes kwijt. Daarnaast zijn veel webloggers ondertussen ook verhuisd en ik heb niet van iedereen een nieuwe link.

Stukje bij beetje komt het allemaal op orde. Net als ikzelf, trouwens. Sinds juli ben ik overspannen en wordt bijgestaan door een psycholoog, die me helpt inzicht te krijgen in mijn spanningsmomenten en hoe ik daar mee om ga.

Vorige week heb ik kennis gemaakt met een haptonoom/ontspanningstherapeut, die mij moet gaan helpen inzicht te krijgen in wie ik ben, waarom ik ben zoals ik ben en wat ik daar aan kan/moet/wil veranderen. Ik wil hier namelijk beter, sterker en zelfverzekerder uit naar voren komen. En ik moet zeggen, dat ik af en toe zeer verhelderende (niet altijd even fijne) inzichten krijg. Nu nog afwachten wat de toekomst brengen zal. Ik ben op de goede weg en mijn blog ook, maar we zijn er nog niet.

Volgende operatie DD bekend
Gisteren belde de dermatoloog van DD. Ik had verzocht om een telefonische afspraak, omdat we nu wel eens wilden weten waar DD aan toe is. Eerst kwam er een heel wazig verhaal over druk in het ziekenhuis, nog niet besproken in het team (typisch, want vorige week zei de assistente dat in de status stond dat DD in het team besproken was, maar ok) en toen de belofte dat ze terug zou bellen zodra ze meer zou weten. Ik had er niet zo'n goed gevoel bij, maar had ook geen zin om me hier heel erg druk over te maken.

Tot mijn grote verbazing belde ze na een klein half uurtje al terug: de planning voor de Mohs' chirurgie was toevallig net klaar en DD staat op de planning voor maandag 24 oktober. Er worden dan drie plekjes weggehaald, één boven haar lip en twee in haar haargrens. Die twee zitten op de rand van het, door PDT, behandelde gebied. De vraag is of ze niet goed gereageerd hebben òf dat ze net buiten het gebied zijn gevallen. Antwoord hierop is niet belangrijk, ze gaan er nu sowieso uit. DD wordt dan weer geholpen door haar "dreamteam" de doktoren Munte (werkzaam in meerdere ziekenhuizen) en Waalboer. Daarna is het voor dit jaar genoeg!

Haakproductie (deel 1)

Om alvast wat te laten zien van mijn haakproductie heb ik een paar foto's gemaakt. Let alsjeblieft niet op de achtergrond, want die is wat rommelig. Aangezien ik vandaag naar de fysio ben gelopen en weer terug (heen 25 minuten, terug 40...) was ik te moe om nog van mijn stoel af te komen.

Als eerste het aapje. Van tevoren had ik bedacht een hele sliert aapjes te gaan maken, maar hij is best klein en dan is het een heel gepriegel. Ik denk dat hij enig kind blijft :). Hij heeft wel een geweldig plekje gekregen in de krans aan de voordeur. Natuurlijk wel binnen, anders krijgt hij het veel te koud.

Als tweede mama giraf met haar kleintje. Het kleintje is wat verlegen en kruipt graag bij zijn mama weg. Maar ze zijn wel heel lief!


Als derde, en voor nu laatste, het fabeldier. Op de website van Garnstudio kun je heel veel gratis brei- en haakpatronen downloaden. Ook die van het fabeldier. Ik heb 'm met heel veel plezier gehaakt en vind 'm om op te vreten. Jullie ook?

Bezoek aan Berlijn

Al geruime tijd wilde DH eens een keer een marathon in het buitenland lopen. Begin januari dit jaar begon hij er weer over. Berlijn, ja, dat leek hem wel wat! Dan moet je echt bij mij zijn: meteen inschrijven via de website, vlucht geboekt en een appartement. Klaar: 19 september vertrokken wij naar Berlijn. Niet alles gaat even soepel, zo komen wij in Berlijn aan zonder bagage. Even niet meegekomen met de vlucht... aan het eind van de dag komt de koffer van DH al en de andere dag aan het eind van ochtend kwam mijn koffer. Daarna zijn we de stad gaan verkennen.




Natuurlijk hebben we een bezoek gebracht aan een restant van de muur. Erg indrukwekkend. Dit zijn foto's van mensen die omgekomen zijn tijdens hun vlucht van oost naar west.







Op de Kurfürstendamm stonden hele grote beren. Eén beer per land. De Nederlandse beer stond aan de overkant en die hebben we even links laten liggen, maar het is wel een erg vrolijk gezicht.




Als je veel wandelt om zoveel mogelijk te kunnen zien, wil je ook wel eens lekker op een terrasje zitten met een drankje erbij. Op dit terras hadden ze 'hangstoelen' en dat zat erg lekker.

Berlijn kent ook veel musea, maar we hadden zulk mooi weer, dat we het eigenlijk zonde vonden om zoveel binnen te zijn. Het enige museum dat ècht op ons lijstje stond was het Joods museum. Architectonisch al geweldig om te bekijken, de collectie is ook erg mooi. Het nieuwe deel is erg indrukwekkend en ook emotioneel. Mocht je ooit naar Berlijn gaan, dan mag je dit niet missen!

Een paar dagen voor de marathon kregen we nog gezelschap van een hardlopend echtpaar, waar we gezellig mee door Berlijn hebben gelopen. Zij hebben ook nog enkele foto's van ons gemaakt, waar dit er een van is:

En als klap op de vuurpijl was er natuurlijk de marathon op zondag. Voor de kijkers was het prachtig weer, maar voor mijn mannetje eigenlijk wat te warm. Ondanks dat heeft hij de finish toch gehaald, weliswaar langzamer dan hij ooit gedacht had. Maar dat neemt niet weg dat ik supertrots op hem ben!

Ik ben het zat!

Zelf had ik even een blogpauze ingelast, omdat ik er helemaal doorheen zat. Een berichtje plaatsen lag op dat moment buiten mijn mogelijkheden. Op het moment, dat ik vond dat ik wel weer wat te melden had, liet weblog.nl mij enorm in de steek. Ondanks dat alles opgelost zou moeten zijn, lukt het maar niet om de layout aan te passen aan mijn eigen idee.

Ik heb diverse mogelijkheden bekeken en uiteindelijk heb ik besloten om alhier een nieuw blog aan te maken.

Even een kleine stand van zaken.
Hoe gaat het nu met mij?
Officieel is de diagnose overspannen gesteld. Ondertussen ben ik heel langzaam weer aan het opbouwen. Ik moet mijn tijd en enenrgie erg goed verdelen en dan gaat het goed.

Hoe gaat het nu met DD?
De operaties en PDT-behandelingen heeft ze doorstaan en haar haren beginnen goed te groeien. Nog even en de mutsjes, Buff's, sjaals en pruik kunnen figuurlijk aan de wilgen worden gehangen.

Hoe staat het met het quilten?
Met uitzondering van het maken van een rand om de Roud Robin heb ik slechts één klein quiltje gemaakt. Ondertussen begin ik wel een idee te ontwikkelen in mijn hoofd voor een Kaffe Fassettquilt, de stof is aangeschaft, ik moet alleen nog beginnen. En dat doe ik als ik er zin in heb.

Heb je dan niks creatiefs gedaan?
Jazeker wel! Ik heb heel erg veel gehaakt! DD wilde graag iets creatiefs als hobby wat ze overal kan doen. Dat is haken geworden. Toen ik haar de basisbeginselen uitlegde, kreeg het haakvirus mij weer te pakken. Ik heb een schildpad gehaakt, een mama-giraf met babytje, een vliegtuig, een matrouska, vier petten, een muts, een fabeldier, een aapje, een ketting, een konijntje.... Veel hè? Maar het is erg leuk om te doen en het geeft mij rust. Foto's volgen zo spoedig mogelijk.