Manlief heeft wekenlang gedacht dat we een huisje hadden midden in het dorp, Hollum, tegenover de Coop. Maar we zaten zo'n 500 meter van de vuurtoren af! Voor ons was het al weer jaren geleden, dat we op Ameland zijn geweest. Zó lang, dat dochterlief er niets meer van wist. Sis en haar man waren nog nooit op Ameland geweest, dus dat maakte ons bezoek extra leuk!
Aankomst
Vlak voor vertrek in Holwerd ontmoetten wij elkaar. Het was grijs weer, maar de stemming was opperbest! We waren vroeg en we mochten zelfs met een boot eerder mee! Eenmaal op de boot ging het ook regenen.
We konden ook de sleutel eerder halen, dus op naar het huisje. Het is een mooi, royaal, licht huisje. Praktisch ingedeeld. We hebben de spullen uitgeladen en ingeruimd en zijn toen even de primaire levensbehoeften gaan kopen bij de Coop, waaronder natuurlijk Amelander suikerbrood en Hollummer kruidendrank :).
Daarna togen we naar het strand. Helaas begon het te regenen, maar het strand hadden we in ieder geval gezien! Het was er nog!!!
Vanaf zondag werd het beter weer. We hebben veel zon gehad, veel (koude) wind en we hebben genoten!
We hebben heel veel kilometers gewandeld. Sowieso altijd minimaal één keer over het ("drukke") strand. Meestal kwamen we helemaal niemand tegen.
Dochterlief en manlief |
Sis kijkt naar binnen en het is niet eens een quiltwinkeltje :) |
De honden hebben genoten! Cooper weet nu wat konijntjes zijn.... en dat je daar op kunt jagen.... en dat zij dan heel hard weg rennen.... en dat jij dan moet proberen om nòg harder te rennen.... en dat dat heeeeeel erg leuk is...., maar wel vermoeiend! En konijntjes zijn soms ook erg brutaal. Dan komen ze zomaar "jouw" tuin in, terwijl je aan de riem zit...
En trouwens, ook zeemeeuwen en scholeksters zijn leuk om op te jagen op het strand, vindt Cooper. :)
De een na laatste dag zijn we bij Ballum het natuurgebied ingedoken en daar stonden af en toe wat leuke dingen op het pad.
De fotografen hebben dit kader natuurlijk benut voor hun eigen foto's, maar wij (de dames) wilden hun ook wel even gefotografeerd hebben.
De laatste avond werd een prachtige avond voor de zonsondergang. Daar zijn we natuurlijk nog naar gaan kijken en hebben dat vastgelegd op de gevoelige plaat.
Gewoon gemaakt met mijn mobieltje, maar het was zó mooi en dat er dan ook nog vogels vliegen maakt het plaatje helemaal af!
Vrijdag zijn we even langs Wagenborg gelopen en hebben gevraagd of we een boot later mochten hebben. Dat kon gelukkig ook! Want zaterdag zou het weer mooi weer worden en dan konden we na het ontbijt en het verlaten van het huisje nog even over het strand wandelen. Zo gezegd, zo gedaan! We sloten af met een lekker kopje koffie/thee op het terras van de strandtent in Nes (die hadden we nog niet bezocht).
Daarna werd het toch echt tijd om naar de auto's te lopen. Op het parkeerterrein hadden zich nu heel veel klassieke auto's verzameld! Er was een 'klassieke-auto-dag' op het eiland. Nou, daar hebben we ons nog even staan vergapen aan de mooie auto's. Kijk maar:
Dan rijden we naar de boot. We moeten even wachten tot de Oerd er aan komt. De honden zijn helemaal versleten. Cooper wil niet meer buiten staan, dus mag in de Mini Cooper zitten.
Dat was wel een komisch gezicht :). Naderhand ging hij er bij liggen, dat was nòg lekkerder!
Op de boot konden we nu buiten zitten. De zon was zalig, maar de wind waaide af en toe behoorlijk uit de verkeerde hoek.
Chip vindt boten eigenlijk niks, dus die blijft lekker in de auto. Cooper vindt ze ook niet echt leuk, maar het gaat. Gelukkig zaten we buiten, want opeens zagen we op een drooggevallen zandplaat twee zeehonden liggen!!! Dat hebben we nog nooit gezien, terwijl we op de veerboot zaten!! Wat een cadeautje!
Toen we van de veerboot afkwamen, zijn we een klein stukje doorgereden om even afscheid van elkaar te kunnen nemen. Wat hebben we een fantastisch week gehad! Natuurlijk kwam dat onder andere door het prachtige weer, maar natuurlijk ook door het geweldige eiland en het gezelschap! We hebben met volle teugen genoten! Toen we zaterdagavond thuis de foto's zaten te kijken, riep er van binnen in mij iets heel hard:
ik wil TERUG!!!!!
Vandaag is wasdag en morgen weer werken, maar op deze waardevolle herinneringen kan ik wel weer even teren!