Woensdag was sinds jaar en dag "oma Bep dag". Toen manlief klein was, kwamen op woensdag altijd oma Bep en opa Co en namen zij wat lekkers mee voor mens en dier.
Iedere verjaardag riep oma Bep: "Ik word oud, Yvon!" En dan zei ik steevast, "Je bènt al oud!" Waarop zij verzuchtte "Nou ja zeg..." "Ja oma, als je 96 bent, word je niet oud, dan bèn je oud!"
Toen oma jaren jonger was, en handwerken nog een grote hobby van haar was, heeft ze heel wat truien gebreid en voorzien van leuke maaspatronen voor zowel zoonlief als dochterlief.
Oma Bep zat al een aantal jaren in een bejaardenhuis. Dit bejaardenhuis moest verbouwen en alle bewoners moesten (tijdelijk) verhuizen. Zo ook oma Bep. Ze kwam in een ander bejaardenhuis terecht op een afdeling met demente bejaarden. Ze vond het er verschrikkelijk...
Vanmiddag hebben mijn schoonouders nog een Hollandse Nieuwe voor haar meegenomen, die ze met smaak heeft verorberd. Zoals zo veel oude mensen, sliep oma veel. Dus toen oma weer sliep, zin mijn schoonouders naar huis gegaan. Even later kwam het telefoontje: oma Bep is overleden.
Lieve oma Bep, ik ga je missen! Je droge humor, je grapjes, je verhalen en plagerijtjes. Je zou 100 worden, zei je altijd. Maar dat heb je niet meer mogen mee maken.
Ik kan je nooit meer plagen! Gelukkig is mijn lieve vriendinnetje op dezelfde dag jarig als jij. Zo blijft dat een mooie dag!
Lieve, lieve oma Bep, het ga je goed....
