Het leven kabbelt rustig voort...

en wat is dát lekker zeg!

Vorige week maandag is zoonlief geopereerd aan zijn gebroken duim. Er is middels een klein sneetje een schroefje in zijn duim gezet, zodat die weer in verbinding staat met zijn hand. Nu moet hij twee weken in het gips. Volgende week maandag gaat het gips eraf en krijgt hij gips dat hij zelf aan- en uit kan trekken. In overleg met de orthopeed wordt dan besproken wanneer hij het gips om moet en wanneer niet.

Gelukkig heeft hij er ook geen pijn meer aan.

Motorbeurs Utrecht
Donderdag begint de Motorbeurs in Utrecht.

Ik ben gevraagd om op de beurs in de stand van Hans van Wijk Motoren te staan als verkoopster. Dat vind ik heel erg leuk om te doen! Mocht je de beurs bezoeken, kom dan eventjes gedag zeggen! Dat vind ik leuk.

Lees hier over de actie No Hans, no Glory!

Handwerken?
Dagelijks kijk ik naar mijn naaimachine, maar er komt werkelijk helemaal niets uit mijn handen.... Ik hoop, dat dat snel weer gaat komen.

Labradoodlenieuws
Afgelopen zaterdag ben ik samen met dochterlief en mijn schoonouders naar Dog's Paradise gereden in Biezenmortel. Mijn schoonouders wilden heel graag weer een hond, maar alleen als wij er voor wilden zorgen als zij dat niet meer kunnen. Dat willen wij wel, maar vanwege mijn allergie kan dat alleen als het een labradoodle is. Zaterdag gingen wij kennis maken bij Dog's Paradise en met Fancy. Fancy is een mini ALD van 3 jaar oud.

Wat een schatje zeg! Heel lief, aanhankelijk, rustig. Natuurlijk was ze ook een beetje timide, maar dat kan ook niet anders. We mochten even een stukje met haar wandelen in de Loonse- en Drunense duinen en dat deed ze voorbeeldig!

Na vragen gesteld te hebben, borstelinstructie gekregen te hebben enzovoort, enzovoort, mocht Fancy met mijn schoonouders mee. Twee honden op de achterbank vond ik wat veel, dus heb ik Cooper voor het eerst in de kofferbak gedaan. Dat vond hij geen enkel probleem!

En Fancy had het ook prima naar haar zin bij haar nieuwe baasje op schoot!

Zondag, ritje langs de Vlist en door de Krimpenerwaard
De Rotterdam Rebels gingen zondag nog een stukje rijden. Ik had daar ook wel weer oren naar en heb me uiteindelijk aangemeld :) Om 13.00 uur was het verzamelen en daarna lekker rijden!

Ik was tegen vier uur weer thuis: dus ruim op tijd voor Ado-Feyenoord :)

Voor nu wens ik jullie een hele mooie week en tot gauw!

Veel gebeurd!

Tja, als je een tijdje niet schrijft, heb je een hoop in te halen. Ik doe het maar even in vogelvlucht:

Dochterlief is onlangs geopereerd.

Samen met mijn schoonzoon heb ik vele uren wachtend in het ziekenhuis doorgebracht. Gelukkig zit er een vestiging van Starbucks in het ziekenhuis, dus hadden we prettige inwendige verzorging!

Zoonlief wil graag een tattoo, dus zijn we een kijkje wezen nemen bij Dutch Ink in Vlaardingen. Daar gaat hij (pas in december.....) zijn tattoo laten zetten. Voor de deur stonden deze twee beauty's...

De tattoo hou ik nog even geheim, totdat 'ie op zijn kuit staat!

Vrijdag ben ik met zoonlief de stad in geweest, want hij wilde graag een pak. 's Middags heeft hij (met pijn in zijn hart) zijn motor verkocht.

Er bleek zoveel mis mee te zijn, dat de reparatiekosten niet meer opwogen tegen de waarde van de motor. Nu gaat hij dus sparen voor een andere, maar het wordt deze zomer dus niet samen rijden, helaas.....

Zaterdagochtend bleek Cooper toch een grasaar in zijn pootje te hebben. Contact gezocht met de dierenarts, die echt een goed advies gaf: "Het is uw keuze of u vandaag langs komt of maandag..." Het advies van de fokster: "Gaan! Nu! Een grasaar kan veel ellende betekenen." gaf de doorslag om toch naar de dierenarts te gaan. Helaas kon de grasaar niet zomaar verwijderd worden en moest onze lieverd weer onder narcose gebracht worden.

Ik ben er even helemaal klaar mee met al die ongein!! Eenmaal thuis kon ik niet stil zitten of boodschappen doen (stel dat ze bellen...), dus heb ik de kamer van zoonlief onder handen genomen en zijn motorpak schoon gemaakt en ingevet.

Gelukkig belde de dierenarts na twee uur op, dat alles goed was gegaan. Er zat inderdaad een kleine grasaar helemaal vast in zijn pootje en moest dus echt weggesneden worden. We mochten hem ophalen! De lieverd was helemaal misselijk van de narcose.

Gelukkig kwam hij 's middags al even de tuin in, maar hij voelde zich echt niet fijn! Ook had hij last van zijn verbandje, maar dat mocht er de andere dag pas af.

Hij had best wel pijn en het verbandje was er zondag niet zomaar even af te halen. Dus dat ging stukje bij beetje... Hij is nog steeds niet helemaal de oude, maar ik hoop dat dat snel weer goed is!

Dochterlief stuurde nog een fotootje van een uitgevloerde Mila. Lief hè?

Zondag was het natuurlijk prachtig, tropisch weer en ik vond dat daar wel een tropisch drankje bij hoorde :)

Vorige week heb ik trouwens nog een klein stukje doorgequilt van de Hunter's Star. Hij wordt best mooi.

Ik wens jullie een mooie en gezonde week!

Wat heb ik allemaal gedaan?

Tja, ik weet het even niet meer
In chronologische volgorde kan ik het helemaal niet vertellen. Dus vertel ik maar even hoe het in mij op komt.

Operatie dochter
Vorige week donderdag is mijn dochter weer geopereerd aan plekjes huidkanker. Een plekje boven haar lip is verwijderd en een plekje net in haar haargrens. De chirurg en de professor waren het er over eens, dat verder snijden niet veel zin had, maar dat nabehandeling wel noodzakelijk is. 

Dat gaan ze doen met een ablatieve CO2-laser. Ik zal het heel kort uitleggen: deze laser werkt met verdamping en brandt de opperhuid weg. De dag na de behandeling moeten we meteen starten met de Aldara-crème, zodat die dieper in de huid kan trekken en z'n werk kan doen. Het is zeker geen pijnloze behandeling, maar hij kan in ieder geval wel onder algehele narcose.

20 november wordt haar lip behandeld. Voor haar hoofd denken we nog even na...

Examen doen
Nee, ik niet! Alhoewel, toch ook wel een beetje! Na tien avonden intensief getraind te hebben, theorie tot me genomen te hebben en thuis veel geoefend te hebben, hadden we afgelopen maandag examen bij Kynologisch Nederland.

Dit had ik nog nooit zò meegemaakt! Eerst kregen we uitleg hoe alles in z'n werk gaat. Cooper en ik zitten in groep 1C, dus waren we als derde groep aan de beurt. Natuurlijk kijken we ook bij de andere groepen en daar gaat gelukkig ook wel eens wat mis :). Dan zijn wij aan de beurt.
Cooper doet het helemaal super! Alleen bij de 'af' hapert hij wel eens een beetje. Dus met één goed, had hij allemaal supers op zijn rapport!
Nadat iedereen examen had gedaan, was er taart, candybars, frisdrank, koffie en thee. Kortom, het was FEEST!!

Alle certificaten werden uitgereikt en er was voor iedereen een persoonlijk woordje. Ik was helemaal verrast! Wat was dit leuk!!
Doordat ik al een paar nachten niet zo geweldig geslapen had, ben ik wel eerder weg gegaan... Jammer, volgende keer blijf ik tot het eind.

Uitgegleden...
Dinsdag stapte ik op mijn werk (onderweg naar buiten) even uit de lift en eer ik het besefte lag ik op mijn neus!

Naderhand bleek, dat er iets van vet in de lift lag waardoor ik finaal ben uitgegleden. "Gewoon doorlopen, komt wel goed." dacht ik. Maar niets is minder waar. Toch woensdag nog even geprobeerd naar kantoor te gaan, maar ik had zo'n pijn in mijn voet, dat ik weer naar huis ben gegaan.
Eerst maar naar de huisarts. Mijn voetwortelbeentje in die voet, ligt al wat dwars, maar samen met de manuele therapeut had ik dat aardig onder controle. Nu even niet meer :(
"Twee tot drie dagen zo min mogelijk uw voet belasten, mevrouw." Ja en daar zit ik nu.

Handwerken
Tussendoor brei ik verder aan de sjaal van dochterlief, quilt ik een paar steekjes, lees ik wat, af en toe een beetje Facebooken of tv kijken. Het lijkt net of ik het naar m'n zin heb, maar dat is slechts een beetje waar...

Weekendje weg en meer

Afgelopen weekend zijn manlief en ik er even samen een weekendje tussenuit geweest. Tevens hebben we aldaar onze 24ste trouwdag gevierd... Wat een tijd hè? Maar Friesland was erg mooi! We hebben Leeuwaren, Sneek, Drachten, Hindelopen en Stavoren aangedaan. Toen werd het te koud en zijn we richting Hilversum gereden alwaar de kaasfondue op ons stond te wachten :).

En vandaag was operatie nummer zoveel voor dochterlief. Ik hield m'n hart vast, want het was weer een plekje op haar wang waarvan ze een vorige keer constateerden dat de huid zo onrustig was... Het begon al goed: het was vandaag "ogen-dag", wat betekent dat er een ogenspecialist in huis aanwezig is en dat eerst alle mensen die een plekje aan hun weg moeten laten halen eerst aan de beurt zijn. Dat betekende, dat dochterlief niet om acht uur, maar om kwart over negen aan de beurt was. Maar goed, daarna moesten we anderhalf uur wachten en toen kregen we het goede nieuws, dat het plekje in één keer verwijderd was!!! Joepie!!! We moesten wel nog even wachten tot ze weer aan de beurt was om de wond te sluiten, maar dat vonden we niet erg!

  Toen we uit de ok kwamen, was manlief al gearriveerd en konden we meteen naar huis. Ik blijf het onvoorstelbaar vinden hoe moe je van zoiets wordt... Eenmaal thuis werd dochterlief verwend met attenties om de pijn wat te verzachten en daarna wilde ze graag een film kijken. Ik heb een heel groot deel van de film gemist. Gewoon in slaap gevallen...
Daarna gezellig thee gedronken met z'n allen en 's avonds heeft mijn schoonmoeder weer een zalige pastamaaltijd voor ons klaar gemaakt. Die hebben we met z'n allen verorberd (manlief, dochterlief, zoonlief, mama, papa, schoonmama, schoonpapa en ik). Daarna was onze meid het wel zat en wilde graag naar huis. Schoonfamilie toog ook weer huiswaarts en met mijn ouders nog even een beker thee gedronken... Straks lekker slapen!

Hoe het gisteren ging

Om acht uur 's ochtends meldden dochterlief, mams en ik ons bij het Erasmus MC alwaar onze lange dag van voornamelijk wachten begon. Zo'n drie kwartier later werden we opgehaald voor de eerste ronde snijden, maar door ict-problemen, startte de operatie pas een drie kwartier later. Maar goed, na de vervelende en pijnlijke verdovingsspuiten kon het werk beginnen. Na drie uur wachten volgde de uitslag van de eerste plek: niet schoon... Nog maar een ronde dan. Na een goede twee uur wachten kwam de uitslag: plek één nog niet schoon, plek twee in één keer schoon!! We hingen een klein vlaggetje uit.

Van de eerste plek werd nog een heel klein randje afgesneden en het wachten begon wederom. Na een uur of twee, drie wachten kwam de uitslag: ook de eerste plek is schoon, maar ze was nog niet aan de beurt om gehecht te worden. Dus wachtten wij nog "even" en wachtten, wachtten, wachtten, totdat we na zo'n uur of drie eindelijk weer aan de beurt waren.

Om 19.00 uur konden we eindelijk onze jas aan trekken. Tjee, wat waren wij gaar en wat hadden we een een trek!! Gelukkig had mijn schoonmoeder al een lekkere maaltijd bereid waar we gezellig met z'n allen van hebben gegeten. Deze ronde zit er weer op. Zo eens even kijken hoe het met ons meisje gaat!

Rotterdam Marathon

Het was best wel lang geleden, dat manlief verstek moest laten gaan bij de Rotterdam Marathon. Maar vandaag was dat helaas weer het geval. Door een blessure kan hij momenteel niet hard lopen. Natuurlijk zijn we wel gaan kijken. Vier collega's van mij liepen de Business-estafette en verder veel bloglopers en concerncollega's. Velen hebben wij voorbij zien rennen, op de 16,5 km, 26 km en 41 km.
Normaal gesproken neem ik mijn vogel mee voor herkenbaarheid onderweg, maar daar had ik dit jaar geen zin in.

Om toch goed herkenbaar te zijn heb ik een knaloranje jack aan getrokken. Lekker warm en geen last van de wind.

Gelukkig waren we nog net op tijd om de bloglopers te begroeten en kon er nog een foto genomen worden van mij met één van de lopers. Een zeer gedreven loper en altijd even hartelijk! Hij ging voor een tijd van 3:30 en liep 3:29:16! Proficiat, Richard! Wat een superprestatie!!

Twee van de vier van mijn collega's heb ik kunnen spotten tussen de duizenden lopers en ze hebben mij ook nog gezien. Leuk hoor!

Mooi maar voldaan zitten/hangen we nu op de bank. Vandaag bijna de hele dag gestaan en gelopen. Morgen een dag waarbij ik bijna de hele dag zal zitten. Onze dochter moet morgen weer twee plekjes laten verwijderen. Eén boven haar linker wenkbrauw en één achter haar oor... Morgen dus geen Maashaven-maandag-foto, ook niet op dinsdag. Volgende week maar weer.

Goed gegaan vandaag

Gisteren zijn DD en ik gezellig een dagje op stap geweest. Ten eerste omdat we het gewoon leuk vinden! Ten tweede omdat DD haar zinnen kon verzetten voor de ingreep van vandaag. Want vandaag moest er een plekje uit haar zij weggehaald worden. Dit keer als poliklinische ingreep. Of zoals zij zelf zei: "Prikken, snijden, naaien, plakken, weg."



Gezamenlijk zaten we in de wachtkamer te wachten (want ze liepen een klein uurtje uit) en toen DD geroepen werd, zei ze tegen mij: "Blijf maar zitten, hoor! Ik doe het wel alleen!!"

Supertrots voelde ik me toen! Een kleine twintig minuten later stond ze weer voor mijn neus. "Klaar!" Alles was goed gegaan en het zat er weer op voor vandaag. Ze is gezellig met ons mee naar huis gegaan en we hebben films gekeken, thee gedronken en een boterham gegeten. Daarna DS bij zijn werk afgezet en DD naar huis gebracht. Ze heeft al plannen voor wat we morgen kunnen doen, maar eerst maar even afwachten hoe zij zich morgen voelt.

Maar ik kan jullie wèl vertellen, dat ik me heel erg trots voel! Weer een stapje vooruit!!

Hoe ging het vandaag?

Om negen uur moesten we vanochtend in het ziekenhuis zijn voor de tweede ronde Mohs'. We moesten al een uur wachten eer we aan de beurt waren, dus dat beloofde nog wat!

Na de eerste ronde van vandaag werd ons verteld, dat het nog niet schoon was. Shit!! Nòg maar een ronde... en weer twee uur wachten na de ingreep voor we te horen kregen hoe of wat. Ondertussen was het miniscule kleine plekje dusdanig "gegroeid", dat er sprake van kon zijn dat ze huidtransplantatie toe moesten passen... We waren helemaal in mineur :(

Gelukkig hebben we (na een lekkere huilbui) rustige afgewacht en kon het plekje gelukkig gehecht worden zònder transplantatie!

Als extra bonus hebben we maar meteen afspraken gemaakt voor de andere plekjes in haar gezicht die nog verwijderd moeten worden... Maar voorlopig hebben we even zes weken rust!

Bedankt voor alle goede wensen en gedachtes... het doet ons goed!!

Wat een enorme k*tstreek!

Om kwart voor acht vanochtend waren we al in het ziekenhuis. Alles ging erg voorspoedig en om kwart over acht lag DD al op de operatietafel voor de eerste ronde. Twee plekjes, vlak onder elkaar, voor haar rechteroor moesten verwijderd worden en een heeeeeel klein plekje onder haar linker oog.

Voor de plekjes bij haar oor waren drie snijrondes nodig voor de snijranden schoon waren. Dat hele kleine plekje onder haar oog, blijkt een enorme vervelende te zijn. Na twee snijrondes was ook dit plekje niet schoon... Ondertussen is dat miniscuul kleine plekje al uitgegroeid tot iets groters. Het was te bewerkelijk en te langdurig om daar vandaag mee verder te gaan. Dus maandag gaan we "vrolijk" verder voor de tweede ronde :(

De plekjes bij haar oor zijn er na drie keer snijden gelukkig wel helemaal uit en daarna zijn ze nog royaal een uur bezig geweest met hechten.

Je zult begrijpen, dat er hier (en elders in het land bij naaste familie) menige vloek is geslaakt en menig traantje is geplengd.

Ondertussen maken we weer grapjes en proberen we het weer positief in te zien. We hebben maandag gelukkig de ons bekende arts Dr. Munte, maar mijn hart huilt...

Woensdag wijsheid

En voor vandaag weer even een wijsheid als een koe :

De weg naar het succes bestaat niet uit kleine succesjes maar uit kleine foutjes.

Verder hebben we hier in huis ook last van de "Elfstedenkoorts". We voelen nou niet direct de drang om mee te schaatsen, maar vinden het wel super om dit evenement vanuit de warme huiskamer te kunnen volgen.

Tijdens de vorige Elfstedentocht ging DH met vader, broers en neef naar Engeland voor de WK Darts. Behalve de start hebben ze er toen weinig van mee gekregen. Wel had ik geloof ik twee videobanden vol, die hij achteraf enthousiast bekeken heeft.

Morgen moet DD weer onder het mes. Duimen jullie voor haar, dat het een beetje mee valt?

Eerste operatie staat gepland

Gisteren werd DD gebeld door het ziekenhuis. Ze willen alle plekjes in haar gezicht toch via Mohs' chirurgie verwijderen. Aan de ene kant zijn we daar blij mee, ze halen dan namelijk de plekjes weg met een zo minimaal mogelijke marge. Het nadeel is, dat je er de hele dag voor in het ziekenhuis kunt zitten...
Ze halen maar twee plekjes per keer weg, wat drie operaties voor de plekjes in haar gezicht betreft.

En dan als extra klapper nog een reguliere poliklinische ingreep voor het plekje in haar zij.

De eerste afspraak voor Mohs' staat nu voor donderdag 9 februari. Om 8 uur moeten we al in het ziekenhuis zijn. Duimen jullie allemaal heel erg hard mee, dat het na één keer snijden schoon is??
We weten dit keer niet, wie de opererende chirurgen zullen zijn. We duimen voor het duo Munte/Waalboer, maar dat zal wel heel veel mazzel zijn.

Net sneeuwde het al eventjes hier in het Rotterdamse, maar dat is weer gestopt en de zon schijnt volop. Ben benieuwd of het werkelijk zo erg wordt als voorspeld... DH heeft zijn schaatsen (in gedachten) al uit het vet gehaald en wacht ongeduldig af tot er genoeg ijs ligt om een lekkere toertocht te schaatsen

Goed weekend en doe voorzichtig met de kou en eventuele gladheid!

Wat een dag, wat een dag

Verslag van vandaag
Vanochtend waren we (DD, mijn moeder en ik) al om kwart over acht in het ziekenhuis. Het was even wachten tot we voor de eerste keer binnen werden geroepen. Aangezien het plekje boven haar lip zo pontificaal in het gezicht zit, wilde de behandelend arts zo zuinig mogelijk weg snijden. De twee aan de zijkant van haar hoofd zijn dan minder nadrukkelijk aanwezig, omdat daar haar haren toch wel weer overheen gaan groeien. Om DD zoveel mogelijk te sparen kreeg ze nog een diazepam en een "tandartsverdoving" aan de binnenkant van haar lip. Dat moest twintig minuten intrekken en toen werden de plekjes verwijderd.

Dan is het wachten op de uitslag. Na de lunch kregen we te horen, dat van alle drie de plekjes de snijranden nog niet schoon waren. Shit! Dat is een streep door de rekening! Je weet, dat dit kan gebeuren, maar je hoopt toch altijd op een goede eerste ronde.

Na de tweede ronde kregen we te horen, dat het dit keer wèl goed gelukt was. Ze zouden DD zo komen halen om te hechten. Ik bel alvast naar huis met het goede nieuws en meld dat het nog wel een uurtje zal duren eer we klaar zijn. Niets was minder waar, alleen al met het plekje boven haar lip zijn ze ruim een uur bezig geweest met hechten. Daarna nog ruim een half uur voor de twee plekjes aan de zijkant en dan moet alles nog verbonden worden... Om vijf uur liepen we het ziekenhuis uit. Volledig uitgewoond!

De behandelend arts komt oorspronkelijk uit Duitsland en dat is aan zijn accent nog goed te horen. Hij heeft het meestal niet over schimmels bijvoorbeeld maar over paddesjtoelen...

Paddestoelen
Al surfend op internet kwam ik van de week bij haar paddestoelen tegen om te haken! Zowel grotere als kleintjes. Ik vond ze zò leuk, dat ik meteen ben gaan haken. Eerst de grotere met haaknaald 3, toen een kleintje en toen nog zo'n  grotere met haaknaald 2,5. Zo had ik in een klein avondje haken een paddesjtoelenfamilie gehaakt! Zijn ze niet leuk?

Genieten
Zaterdagochtend heb ik weer eens even een lekkere cappuccino gemaakt. Het is een ware smaaksensatie, maar zeg nou zelf, in zo'n dubbelwandig glas is het toch ook een lust voor het oog?