Zondag 29 januari had dochterlief verdrietige problemen op het persoonlijk vlak, maar daar wil ik verder niet over uitweiden. Wel gingen we maandagavond even bij haar op bezoek. Dat zouden we dinsdagavond ook doen....
Dinsdag 31 januari hing ik 'savonds na mijn werk even lekker op de bank. In afwachting van de thuiskomst van zoonlief, want dan konden we eten. Hij was deze dag weer eens een keer op de motor naar zijn werk gegaan, want het was goed weer. Rond half zeven gaat mijn telefoon: zoonlief... Een collega van hem belde met de telefoon van mijn zoon, met de mededeling dat hij een ongeluk met de motor heeft gehad. Zijn opmerkingen: Hij is bij kennis, heeft zo te zien niets ernstigs, kan alleen zelf niet bellen omdat hij zijn helm op moet houden.
Dit bericht stond de andere dag in de krant |
Hij is er heel goed vanaf gekomen: een paar flinke schaafwonden en een gebroken duim. Aanstaande woensdag moet hij daar nog aan geopereerd worden, want er moet een schroef in.
Gelukkig droeg hij goede, beschermende kleding en dat heeft z'n nut wel bewezen.
Rond tien uur 's avonds mocht hij mee naar huis! Onderweg nog heel even langs de McDonalds want we hadden wel wat trek.
Ondanks dat we geen wekadvies meegekregen hadden hebben we dat wel gevolgd. Gewoon, voor alle zekerheid.
Woensdagochtend meteen het ziekenhuis bij ons in de buurt gebeld en daar konden we tegen half tien terecht. Uiteindelijk hebben we de hele ochtend in het ziekenhuis gezeten.... Dinsdagavond waren ze vergeten om hem zijn tetanusinjectie te geven, dus daar mocht hij nog even voor langs de huisarts.
's Middags hebben we al zijn beschadigde spullen naar het motorherstelbedrijf gebracht voor als de schade-expert komt. Zoonlief werkt ook bij dat motorbedrijf, dus zijn collega's waren heel erg blij hem te zien!!
Donderdagochtend heb ik eerst vanuit huis gewerkt. Na een paar uur kon ik mijn aandacht er niet meer bij houden en heb ik Cooper aangelijnd en zijn we lekker naar buiten gegaan.
We hebben ruim 8 kilometer gewandeld en Cooper nam lang niet altijd het "droge-voeten-pad" :) Dus na afloop van de wandeling mocht hij even gewassen worden.
Oh, want ben ik zielig... |
Vrijdag beginnen we weer in het ziekenhuis, want aanstaande woensdag wordt zoonlief geopereerd en daar moest hij een toestemmingsformulier voor tekenen. Eenmaal daar bleek dat we ook langs het opnamebureau mogen en langs de anesthesist. Dus zijn we wederom de halve ochtend in het ziekenhuis.
Daarna zoonlief weer naar zijn werk gebracht, een kopje koffie gedronken en naar dochterlief gereden om even de weekboodschappen met haar te doen. Ik reed langs de plaats des onheils en dat is toch wel heftig.
Ik heb er de hele middag last van gehad. Je gaat toch lopen malen en denken wat er gebeurd zou kunnen zijn en hoe ik me gevoeld zou hebben als... Maar dat moeten we maar niet meer aan denken!
Vrijdagmiddag ben ik zelf maar even op de motor gestapt. Even een ritje naar Motoport Rockanje, dat is net een mooi stukje. In het begin had ik best een vervelend onderbuikgevoel, maar dat kon ik gelukkig redelijk snel los laten en kon ik toch wel weer genieten van het motorrijden.
Het weekend is rustig verlopen! Zaterdag zijn we nog even langs Kamer Express geweest zodat manlief zich voor kan laten lichten voor een nieuwe camera.
Zelf heb ik bij Hans van Wijk motoren instructie gehad over de diverse kleding, want ik mag tijdens de Motorbeurs in Utrecht in de stand van Van Wijk staan als verkoopster. Hoe leuk is dat? Ik sta in de retrohoek, dus helemaal op mijn plek.
Nou, ik mag hopen dat de komende weken het wat rustiger zal verlopen :)
Ik wens jullie een mooie week en tot gauw!
Hemeltje lief, wat een week! Nachtmerrie voor iedere ouder met kinderen onderweg. En sowieso, leed van de kinderen vreet energie. Hoop voor jullie dat de ellende nu achter de rug is. Nieuwe camera, nieuwe duim en dochter ook weer in rustig vaarwater XXX
BeantwoordenVerwijderenHeb er van de week al veel over gelezen, dit was echt een nare week voor jullie allen. Sterkte
BeantwoordenVerwijderenPppffftttt....Al het andere hebben we al besproken 😚
BeantwoordenVerwijderenWat een week! Die zal je niet snel vergeten.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat het verder goed is afgelopen met zoonlief!
Alle nare dingen komen meestal in drie en, dus.... ik hoop dat het voorlopig even rustig en happy bij jullie blijft!
Sterkte ook voor Lotte!
Wat een heftig weekje hebben jullie achter de rug. Nu weer de goede kant op hoor. Beterschap met de kids en pas goed op jezelf.
BeantwoordenVerwijderenOh meis......wat veel pech achter elkaar. Gelukkig komt het goed met je zoon. Ik kan me voorstellen dat het dan heel wat is, om weer onbevangen op je motor te klimmen. ook sterkte met je dochter. Lieve groet van Wilma
BeantwoordenVerwijderenLang leve het beschermengeltje op jouw zoons'schouder. Heftige week, maar wat een gelukkige afloop al met al. Brrr als je die kleding ziet. Goed dat je toch ook zelf bent gaan rijden. Sterkte met alles hoor en beterschap voor je zoon, groetjes, Conny
BeantwoordenVerwijderenWat een nare week was dat en nou maar hopen dat er voor alles een goede afloop komt.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig staat er nog wat leuks voor jou aan te komen.
XXX
Dat was een heftig weekje zeg. Die moet je niet te vaak hebben.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig dat zoonlief er zo goed vanaf gekomen is. Motorrijden en een ongeluk. Ik denk daar ook niet te veel aan als ik erop zit, maar toch.
Beterschap en ik hoop op een superweek voor je