Lekker bezig!!

Het was een drukke, maar leuke week!

Op het werk is het druk. Sinds anderhalve maand heb ik een nieuwe directeur. Dat is altijd even wennen, maar deze directeur levert ook lekker wat werk op en dat vind ik helemaal geweldig!

My name is Bond...., James Bond
Afgelopen woensdagavond gingen zoonlief, een vriend van zoonlief, de moeder van die vriend en ik naar Spectre. Dat was genieten, zeg! Wat een spektakel. Ik heb wel even moeten wennen aan Daniel Craig toen hij James Bond werd, maar eerlijk is eerlijk, hij is toch echt het aankijken waard ;)

Tula Pink
Aan het eind van de zomer hebben zij en ik besloten samen de quilt te maken van Tula Pink. Door de grote afstand die ons scheidt, kunnen we 'm helaas niet fysiek samen maken. Dus doen we het op afstand. Met Whatsapp en foto's natuurlijk!
Ik heb besloten om 'm met de quilt-as-you-go-techniek te maken. Voor zij die niet weten wat dat is: je maakt een blokje meteen klaar: voorkant, tussenvulling, achterkant èn quiltwerk! En ik gebruik hiervoor mijn Kaffe Fassett-stofjes die ik allemaal nog over heb.

Het leuke van deze sampler is, dat je de blokken zelf een naam kunt geven. Tula wil juist graag dat je van alles in het boek zet. Zodat het echt helemaal jòuw boek is, met jòuw quiltblokken! Dit is mijn eerste blok. Ik heb 'm de naam Parijs gegeven en ook bewust gekozen voor blauw, rood (Frankrijk) en een donker stofje uit respect voor alle doden die vrijdag 13 november in Parijs zijn gevallen.

En dit is blok twee. Dat zijn meer mijn kleurtjes en die heb ik de naam Hoop gegeven.

Vrijdagavond, bingo
Afgelopen vrijdagavond ging ik samen met mijn moeder naar de bingo, waarvan de opbrengst naar het Inloophuis Hoogvliet gaat. 

Ik was absoluut niet gelukkig in het spel, maar mams heeft een föhn gewonnen en een cadeaubon voor een heerlijke massage. 

Drama in Parijs en ver daarbuiten
Toen we van de bingo thuis kwamen, bleek dat er een drama had plaatsgevonden in Parijs. Het zal je maar gebeuren.... En de dag ervoor en de dag daarna zijn er ook in Syrië weer veel doden gevallen. Maar Parijs is gewoon zo dichtbij....
Ik hoop dat deze ellende eens uitgeroeid zal zijn. Dat mensen stoppen met andere mensen dood te maken, zonder ook maar één reden. Dochterlief heeft er nog een gedicht over geschreven:

Aanslagen in Parijs.

Discussies over Zwarte Piet.

Het ene valt wellicht,

bij het ander in het niet

Maar van elkaars fouten,

lijken we niet te leren.

Is het dan echt zo moeilijk

om het tij te keren?

Men blijft maar discussiëren

en wijzen naar elkaar.

Behulpzaam zijn naar anderen

lijkt eerder raar dan waar.

Nu, te midden van al dat verdriet,

vergeet alsjeblieft je naasten niet.

Omhels elkaar eens stevig,

zorg voor een lach na de traan

Dat zou het zoveel makkelijker maken

om respectvol en goed met elkaar om te gaan

Ik wil jullie een hele goede, mooie en rustige week toewensen!