Trimster
Cooper is naar de kapper geweest. Voor het eerst naar Trimsalon Nadine. Ik had haar gezegd, dat ik in die vier jaar nog geen trimster in de buurt gevonden heb waar ik echt tevreden over ben. Die uitdaging ging zij graag aan! Nou, ik ben enorm tevreden!
Ik heb Cooper daar naar toe gebracht. Nadine kwam al meteen op mij over als een lieve vrouw en ook haar man doet erg aardig aan. We overleggen even over wat ik wil en wat ik zeker niet wil en dan ga ik weg. Ze zal bellen als ze klaar is.
Een uur later krijg ik een appje: Cooper heeft even pauze. Het berichtje is voorzien van een foto. Wat attent!!
Dit is de foto die de trimster op haar Facebookpagina heeft gezet. Voorzien van onderstaande tekst:
Vandaag was de mooie Australian Labradoodle Cooper in de salon. Wat was hij ongelooflijk lief
😍 Hij gaf heel duidelijk en vriendelijk met kalmerende signalen aan ( zie boek: Kalmerende signalen van Turid Rugaas) als het hem even te veel werd en was zo dankbaar wanneer ik daarop reageerde door hem even van de tafel te tillen en een kleine pauze te geven....super hond 
Daar werd ik helemaal blij van! Nou Nadine, reken er maar op dat we de volgende keer weer terug komen! Net zoals wanneer je zelf bij de kapper bent geweest, zit zijn haar wel heel erg netjes. Daar gaan we verandering in aanbrengen.
Zaterdag ga ik met de motor eerst naar De Quiltster. Gezellig even met Marcha gekletst en de prachtige nieuwe winkel bewonderd! Ik heb twee roze lappen stof gekocht voor mijn project in spé :)
Toen ik klaar was, belde ik manlief en spraken we af op het strand van de Maasvlakte. Ik kwam aanrijden en hij was er al. Cooper herkende mijn motor en kwam meteen op mij afrennen :) Daarna lekker over het strand gelopen en Cooper heeft zalig gespeeld. Toen was dat hele nette er wel af!
Zó jammer, dat hij niet op de motor past. Dan maar even er voor poseren.
Ondertussen is Fancy (de Australian Labradoodle van mijn schoonouders) goed gewend en heeft ze het steeds beter naar haar zin. We horen goede berichten en gaan dit weekend wel weer even kijken.
Leuk stel zo samen, hè?
Gisterenavond belde dochterlief redelijk in paniek op: de kat was op de nog hete kookplaat gesprongen en had haar pootje verbrand. In haar eentje kreeg ze het niet voor elkaar om te koelen. De dierenarts die avonddienst had was niet in zijn hum en diende dochterlief erg onvriendelijk van advies. Nog niet eens een heel goed advies ook (koelen met zo koud mogelijk water... ach arm diertje).
Toen ik aankwam hebben we het pootje van Mila even bekeken en konden er helemaal niets aan ontdekken. Klein plastic maatbekertje gevuld met water waar de kou net van af was, Mila gepakt. Die stribbelde heel erg tegen en begon te blazen. Instinctief pakte ik haar goed in haar nekvel en ze bleef keurig zitten! Pootje in het bekertje water en na een paar minuten hebben we de kookwekker op 10 minuten gezet. Toen ze nog een seconde of 5, 6 moest wilde ze niet meer en hebben we haar los gelaten. Natuurlijk moest eerst die kletsnatte poot afgedroogd worden door Mila zelf en daarna liep ze er keurig op weg! Nou, die zal zich wel twee keer bedenken voor ze weer op het aanrecht springt! Gelukkig is het heel erg mee gevallen!
Morgen heb ik mijn eerste cursusdag van de driedaagse cursus Verandermanagement van ICM.
Ik ben heel erg benieuwd!
En morgen stemmen natuurlijk.... Ook daar ben ik erg benieuwd naar en dan met name naar de uitslag.
Ik wens jullie een mooie week met dit prachtige weer!
