zondag 30 december 2012

Doei 2012!! Hallo 2013

Terugkijken
Dit jaar wil ik niet echt heel erg terug kijken. Het was niet echt een geweldig jaar... met name op het gebied van mijn werk. Maar er zijn wel hoogtepunten te noemen:

1.
De zomervakantie met manlief, zoonlief en twee vrienden in Moliets, Frankrijk!


2.
Dat ik me staande heb weten te houden in de enorme orkaan op kantoor, terwijl ik nog aan het revalideren was van mijn overspannen zijn

3.
Mijn nieuwe vriendinnetje/buufie, die mij in korte tijd heel dierbaar is geworden.

4.
Zoonlief heeft zijn motorrijbewijs gehaald.

5.
Dochterlief woont weer thuis en is sterker uit de strijd gekomen!

6.
Eindelijk een loungeset in de tuin!



Vooruit blikken
Maar wat veel leuker is, is vooruit blikken naar 2013. Een heel nieuw jaar vol nieuwe kansen en mogelijkheden!

1. De reorganisatie zal starten en dan krijg ik hopelijk weer een leuke baan.

2. Als alles goed gaat, krijgen we in het voorjaar een viervoetertje!

En voor de rest hoop ik, dat dit een jaar gaat worden waarin volop genoten kan worden. En dat ik dan volgend jaar om deze tijd kan zeggen: "Jammer dat dit jaar al ten einde is. Ik heb er zò van genoten!"

Dat geldt niet voor 2012. Er zaten leuke, fijne, emotionele, dierbare en gezellige momenten tussen, maar dit was (wederom) niet mijn jaar.

Wensen
Ik wens jullie allemaal een gezellig uiteinde en een heel goed en gezond 2013! Maak er wat moois van.




donderdag 27 december 2012

Kerst 2012

24 december 2012
Zoonlief moest maandag werken. Nadat hij klaar was, hebben we even wat gegeten en onze spulletjes bij elkaar gezocht en zijn we naar het Brabantse land gereden om Kerstavond gezellig met mijn familie door te brengen.

De open haard aan, All you need is love op de tv, wijntje erbij en genieten maar! Daarna naar bed en lekker slapen.

25 december 2012
Wat is er nou fijner dan om op eerste Kerstdag wakker gemaakt te worden met een kusje op je wang van je eigen mama.... Het kerstontbijt stond klaar en ik was de enige die nog sliep.... Ik uit bed en de tafel was prachtig gedekt! Na het ontbijt wassen en aankleden en manlief en ik besluiten een rondje te lopen. Een rondje rond het huis aldaar is net even iets langer dan een rondje rond ons eigen huis, haha! We vertrokken met zon, maar na tweederde van de route begon het te regenen, zodoende kwamen manlief en ik enigszins verzopen aan.

Tijdens de thee hebben we de cadeautjes uitgereikt. Ik ben enorm verwend met de cd's en dvd van Symphonica in Rosso Doe Maar, bodylotion en handcrème van Kneip (amandelbloesem), oogschaduw en een coin met bloemetjes. 
De dvd hebben we gisteren al een stuk gekeken en het blijft toch genieten, hoor!

Voorgerecht
's Avonds hadden we een heel uitgebreid diner. Iedereen had iets klaar gemaakt. Als voorgerecht hadden we garnalen met coquilles op avocadomousse. En voor de niet-visliefhebbers was er gerookte kip met een aardbeitje op avocadomousse.
Het was heel bijzonder, dat we met z'n allen aan tafel konden zitten. Ondertussen zijn we met negen personen en dat past thuis niet.


Hoofdgerecht
Als hoofdgerecht, zeg maar gerechten, was er de keuze uit wild (haas), lam, varkenshaas, rode kool, erwtjes, aardappelpuree, cranberrycompôte, zelf gemaakte appelmoes en stoofpeertjes.

Dessert
Het dessert kwam van mijn hand. Eerst dacht ik me er erg makkelijk van af te maken, maar uiteindelijk vond ik dat niet eerlijk en wilde ik een grand-dessert voorschotelen. Wat had ik gekozen? Ik had een Belgisch kaasplankje, een Kersttaart van de AH, lemon-cheesecakeijs, vanilleijs, slagroom en tarte tartin. Ik had nog nooit een tarte tartin gemaakt, maar dit recept was zo eenvoudig, dat die niet kon mislukken. En hij was zò lekker!

Familiefoto
Wat ik een super, zichtbare, herinnering vind aan deze Kerst is de foto die van ons viertjes is gemaakt. Daar word ik helemaal warm van!


Na het diner en de koffie/thee zijn we weer naar huis gegaan.

26 december 2012
Tweede Kerstdag was een rustige dag. We hebben lekker ontbeten, daarna nog even een wandelingetje gemaakt. Manlief, dochterlief en ik hebben nog spelletjes gedaan. Daarna een stuk van de dvd van Doe Maar gekeken.
's Avonds hebben we met z'n vieren gegourmet en daarna was het de Top 2000 aan op de radio en op de tv Frozen Planet. Genieten!!

27 december 2012
Vanochtend vroeg opgestaan, want zoonlief moest om zeven uur beginnen bij AH en hij wilde wel graag even gebracht worden. Thuis een kopje thee gedronken en daarna nog even lekker slapen! Manlief vertrok ondertussen ook naar z'n werk. Na het ontbijt was zoonlief klaar met werken, die weer even opgehaald en daarna met dochterlief naar de stad. Het boodschappenlijstje bestond uit: Het boek Taart!, het Wii-spel Let's sing en nieuwe bh's voor dochterlief.
Het boek hebben we niet kunnen vinden, overal uitverkocht, zelfs bij Donner!! Het spel was nergens te vinden. Dan maar naar V&D voor bh's, maar daar werden we niet prettig geholpen. Dus op naar de Bijenkorf. Daar werden we wederom heel fijn geholpen en is dochterlief geslaagd voor twee mooie bh's!


Als je zit te wachten in de gang bij de pashokjes heb je leuke doorkijkjes!
Na het avondeten nog even naar Spijkenisse om te kijken voor het boek en het spel. In de boekenwinkel aldaar vroeg de vriendelijke verkoopster: "het boek Taart, is dat een bakboek?" Waarop ik "vriendelijk" antwoordde: "Je zou het haast denken!" Maar ook daar wilde het niet lukken. Het spel vonden we gelukkig wel, dus was deze missie toch nog deels geslaagd!



vrijdag 21 december 2012

Afscheid nemen en een nieuw begin?

Afscheid nemen
Normaal gesproken is deze periode bij uitstek geschikt om terug te blikken op het afgelopen jaar en vooruit te kijken naar het nieuwe jaar. Dit jaar is dat zo mogelijk nog heftiger dan eerder. 

Gisteren hadden we een kerstborrel op mijn werk. Dit was een heftige. Elf collega's gaan ons verlaten tussen nu en mei 2013. Niet omdat ze zo'n leuke, nieuwe baan hebben gevonden of omdat zij daar heel bewust voor kiezen, maar omdat zij geen toekomst meer zien voor zichzelf bij Vestia. 


In februari werd er een bom op ons bedrijf gekocht, figuurlijk gesproken. Al snel wisten wij, als projectontwikkelaar in het Rotterdamse, dat wij nagenoeg geen bestaansrecht meer zouden hebben. De minister wilde tenslotte dat wij niet meer zouden ontwikkelen. Juist in die periode was ik nog druk bezig met het herstellen van mijn overspannen zijn. Dus dit kon ik er ècht niet bij hebben. Maar daar wordt niet naar gevraagd, natuurlijk.

In de maanden er na, bleek al snel dat ons werk wel heel hard terug liep. Er werden steeds meer collega's bij de woonbedrijven van Vestia gestationeerd. Ook ik zit vanaf oktober jl. bij een woonbedrijf van Vestia. Niet omdat we het leuk vinden, maar omdat we daar nog kunnen werken en bij ons niet meer...

Kerstborrel
Gisteren namen we afscheid van de vertrekkende collega's. Het is zò bizar te weten, dat je nooit meer in deze samenstelling bij elkaar zult zijn. Veel collega's hebben nog niet eens een nieuwe baan... Onze directeur verwoordde het afgelopen jaar als een kloten jaar. En dat kan niemand hem tegenspreken. De komende maanden zullen heus niet makkelijk worden of leuk, maar er wordt in ieder geval gewerkt aan een nieuw begin in de vorm van reorganisatie. Ik ben benieuwd hoe we er volgend jaar voor staan.

Terug naar huis
Op de terugweg naar huis heb ik in de auto even heel hard zitten huilen. Om de vertrekkende collega's, om het afscheid, om dit ongelooflijke kutjaar, omdat het gegaan is zoals het gegaan is zonder dat we daar ook maar iets aan hebben kunnen doen, omdat we nooit meer terug zullen krijgen wat we hadden. En we hadden iets heel bijzonders bij ons op kantoor! Kortom afscheid nemen en even verdrietig zijn. Ik merk dat mijn verdriet nog heel hoog zit en ik nog steeds enorm kan huilen... Eerst maar eens even opruimen en schoon maken, dat helpt ook goed. En ik hoop vanuit de grond van mijn hart, dat ik volgend jaar terug kan kijken op een mooi jaar met een moeilijk begin, maar dat fantastisch eindigt... Zou dat misschien een keertje kunnen? Alstublieft?

Kerstwensen
Dit jaar heb ik maar weinig Kerstkaarten verstuurd, mijn hoofd stond er gewoon niet naar. Maar dat neemt niet weg, dat ik jullie allemaal hele fijne, gezellige, rustige feestdagen wens en voor 2013 veel gezondheid, geluk, rust, vriendschap en genot!



dinsdag 18 december 2012

Cupcakes en Kerstboom

Cupcakedag
Afgelopen zaterdag was het cupcakedag. Ja, dan mag het natuurlijk niet gebeuren, dat er geen cupcakes zijn bij ons! Gelukkig had ik nog een pak cakejes van Koopmans en daar zijn deze prachtige paddenstoelen uit tevoorschijn gekomen! En ze waren nog lekker ook!!







Kerstboom
Vrijdag heb ik met zoonlief een kerstboom aangeschaft. Manlief heeft 'm zaterdagavond in de standaard gezet. Daarna konden dochterlief en ik 'm versieren. Ik zag er dit jaar erg tegen op, maar ik moet zeggen, dat het me is meegevallen. En als de boom dan weer helemaal opgetuigd, gezellig in de kamer staat, dan ben ik dik tevreden en kan ik er ook echt van genieten!

dinsdag 11 december 2012

Lekker verwend!

Het is met mijn lengte van 1.89 m niet altijd even eenvoudig om leuke, passende kleding te vinden in de reguliere winkels. Afgelopen zaterdag had ik een afspraak gemaakt in de showroom van Anita van Long Lady Fashion. Het was dit keer erg rustig. Dat vind ik altijd wel jammer, want als je daar zo rond loopt in een winkel/showroom vol lange vrouwen, dan blijk ik helemaal niet zo lang te zijn!

Waar ik speciaal voor ging was een zwart jurkje. Stoer, voor een deel van namaakleer. Het zat perfect en in combinatie met mijn leren jackje, laarzen en een leuke panty zag ik het al helemaal voor me!

Er hangt maar één maat in de showroom, dus toen Anita even naar het magazijn ging, kon ik op mijn gemak nog even rondkijken. Manlief zag het geamuseerd aan. Ik die alles kan passen, broeken die soms zelfs te lang zijn! Haha, dat komt zelden voor!!

Maar kijk, wat hangt daar nog in het rek? Een schattige blazer met bloemen. Helemaal in mijn kleuren te combineren met zwart, grijs, roze, groen, paars... Zwijmel, zwijmel.... Toch maar even passen. En ook deze zat als gegoten. Het is een jasje dat je eigenlijk het hele jaar door kan dragen en met zoveel kleuren kan combineren, dat ik er geen weerstand aan kon bieden. En geef toe, is het geen schatje?

En dan te bedenken, dat ik de dag ervoor al een prachtige zwarte body heb gekregen van manlief... Wat ben ik verwend! Zowel door hem als door mezelf!

Afscheid nemen
Vandaag op mijn oude werkplek hebben we weer een stukje afscheid genomen... Met een flink aantal collega's hebben we spullen ingepakt en gelabeld, zodat ze verhuisd kunnen worden. Alles wat je dan tegen komt in je kasten, je bureau... Gelukkig waren we ruim vier jaar geleden al verhuisd en was er al veel opgeruimd destijds. Dat scheelt nu wel. Maar het is wel moeilijk. Sommige dingen gooi je moeiteloos weg en andere met pijn in het hart.

Aan de andere kant zie ik dit ook maar als een glimpje aan de horizon van het nieuwe begin dat ons volgend jaar te wachten staat. Als het goed is zou rond mei 2013 onze reorganisatie afgerond moeten zijn. Heb ik weer een eigen, vaste werkplek en beginnen we weer een beetje te aarden!

woensdag 5 december 2012

Primeur en cupcakes

maar laat ik bij het begin beginnen. Dinsdag moest er één plek bij het linkeroor van dochterlief nabehandeld worden met PDT
Om half negen moesten we in het ziekenhuis zijn. Dan wordt de te behandelen plek ingesmeerd met gel en verbonden. Dan volgt een wachttijd van vier uur. Aangezien je gewoon het ziekenhuis uit mag, gaan wij dan altijd de stad in.
Even her en der rondgekeken en rond koffietijd liepen we naar Ten to three bakery in de Aert van Nesstraat. Marcel, van onze quiltbee, vertelde de vorige keer dat er een cupcakezaakje is verschenen in het centrum van Rotterdam.

Wat een geweldige tip! Ze hebben fantastische cupcakes, woopie pies, sandwiches enzovoort en alles in een suikerzoete aankleding, maar wel erg lief! Dochterlief en ik konden niet kiezen, dus namen we een grote citroencupcake en een woopie pie met aardbeiden. Samen delen, konden we ook van allebei proeven. Mmmm, wat zalig!! Ondertussen schoof mams ook aan. Zij nam een mini cupcakeje, maar de smaak is groots! We besloten meteeen om voor vanmiddag bij de thee kleine cupcakes mee te nemen.


Zien ze er niet geweldig uit? Ze smaken zo mogelijk nòg lekkerder! Daarna liepen we via de Lijnbaan naar Donner alwaar we bij Bagels and Beans een overheerlijke bagel aten als lunch. Daarna was het tijd om terug te gaan naar het ziekenuis.
Aangezien dochterlief deze behandeling al vaker heeft gehad, weet ze hoeveel pijn het kan doen. En de te behandelen plek is onlangs geopereerd, dus de huid is nog erg gevoelig en we vroegen dus om een verdoving. Die kreeg ze ook en de belichting startte... vier en een halve minuut. Op een gegeven moment zie ik haar schouders schokken en de tranen over haar wang lopen. Terwijl ik nog koelde met een speciaal apparaat... Na deze eerste sessie zakte ze buiten de behandelkamer op de eerste de beste stoel en moest heel erg huilen. Dit deed zo'n pijn en over twee uur moet het dan nog zestien minuten belicht worden. Wat is wijsheid? We overleggen even onderling en ik zeg ook tegen dochterlief dat ze zelf moet beslissen en als zij denkt dat ze het niet aan kan, ga ik het bespreken. Na verloop van tijd krijgen we terugkoppeling. De behandelend dermatoloog respecteert de beslissing van dochterlief, maar wijst ons er wel op dat, als er later weer een plekje op die locatie komt, het zou kunnen dat dat het gevolg is van het niet afmaken van de behandeling. Daar moest ik bijna om lachen, want er blijven altijd plekjes komen en ongetwijfeld ook daar! Of ze nu wel of niet die behandeling afmaakt.

We gaan naar huis. Dit hebben we nog nooit gedaan. Weer eens een primeur. Dochterlief heeft er een beetje dubbel gevoel over, maar ik ben blij en trots dat ze deze beslissing heeft genomen!